Wist je dat er zich maar liefst 15 vulkanen op het Indonesische eiland Flores bevinden? Dat is een hele hoop. Hiervan heb ik er twee beklommen; de Kelimutu in Moni én de Inierie in Bajawa. Met zijn ruim 2245 meter is de Inierie vulkaan de op één na hoogste van het eiland. Het was ook een behoorlijke uitdaging om deze gigant te beklimmen in een halve dag! De vorm van de Inierie is zoals je die in films ziet. Zijn perfecte vorm steekt overal in de omgeving statig bovenuit. Ik beklom deze stratovulkaan tijdens mijn rondreis door Flores en ik vond het een fantastische ervaring!
Om een beeld te krijgen van een rondreis door Flores en het beklimmen van de Inierie vulkaan, kun je alvast een kijkje nemen bij mijn travel video van Flores.
Bajawa
Op de dag van de trekking bevond ik me in Bajawa. Het is een klein dorpje tussen de bergen, maar het dorpje zelf vond ik niet heel bijzonder. De omgeving daarentegen is wel érg mooi en je kunt op veel plekken genieten van mooie uitzichtpunten. Daarnaast bezocht ik er een waterval, een traditioneel dorpje en kwam ik bij van mijn trektocht in de Malanage Hotsprings.
Trekking Inierie vulkaan
Omdat het erg warm kan worden gedurende de dag op de vulkaan, wordt aangeraden de trekking om 3:00 te starten. In de zon verbrand je daarnaast op zo’n hoogte hartstikke snel. Ik gaf daarentegen nét iets meer waarde aan een extra uurtje slaap en startte om 4:00.
Dus om 2:45 ging de wekker. Even wakker worden, dik aankleden en daar ging ik dan. Ik stapte op mijn motorbike en reed in een klein uurtje naar het startpunt. Oei wat was het koud tijdens het rijden! Mijn accommodatie zat behoorlijk uit het centrum waardoor ik er lang over deed. Vanuit Bajawa centrum zul je er een klein half uurtje over doen.
Mijn gids stond al te wachten bij het startpunt. Ik parkeerde de motorbike en we begonnen met onze hoofdlampen aan, aan de trekking.
Het eerste stuk was nog makkelijk. We liepen over een pad van zand, as en stenen een beetje omhoog. Het pad werd echter met het half uur steiler en uitdagender. Op een gegeven moment klommen we omhoog via de losse stenen wat ongelooflijk zwaar was. Wanneer je twee stappen vooruitzette, gleed je er weer één terug. Het laatste stuk met losse stenen duurde ongeveer een uur.
Vanaf 5:20 konden we tijdens het klimmen genieten van de zonsopgang. Wow, wat waren we al hoog! Hoe lichter het werd, des te mooier het uitzicht. De mist trok langzaam weg door de warme zonnestralen en de bergachtige groene omgeving werd beter zichtbaar.
Tijdens de gehele klim hadden we uitzicht op de fantastische omgeving met de ruim 2100 meter hoge Ebulobo vulkaan die boven de bergen uitstak.
Na 2,5 uur klimmen bereikten we eindelijk de rand van de krater. Het is geen reusachtige krater zoals die van de Bromo vulkaan, maar zeker wel indrukwekkend. We namen een korte pauze met cola en koekjes om het energielevel aan te vullen. Hierna vervolgden we onze weg naar het hoogste punt van de vulkaan waar het meest waanzinnige uitzicht op ons stond te wachten.
Na een klein half uurtje bereikten we daadwerkelijk de top. Wow wat een uitzicht! Ik heb nog nooit een 360° uitzicht gehad op zo’n hoogte. Een paar minuten voordat we top bereikten voelde ik me uitgeput en bezweet, maar vanwege het uitzicht en het gevoel van overwinning had ik hier totaal geen last meer van. Ik was zo trots op mezelf dat ik dit had gedaan. We hadden uitzicht op de fantastische bergachtige omgeving en op de Savoezee.
Naar beneden is makkelijker
Ik keek erg op tegen de terugweg, omdat de heenweg ontzettend stijl was en m’n knieën al behoorlijk zeer deden. Maar we namen gelukkig een andere route waarbij we een groot stuk over de losse stenen en as liepen. Dat klinkt niet erg veilig zou je denken, maar omdat alles zo los lag konden we “skiënd” naar beneden. Ik ben vaak onderuit gegaan (niet pijnlijk), maar het was hartstikke leuk! Ik zorgde voor een gigantische wolk van as, dus afstand houden was noodzakelijk.
Onze schoenen zaten na de afdaling tot aan de rand vol met as en stenen, maar het was het zeker waard. De terugweg was sneller dan de heenweg, maar toch deden we er ongeveer 2,5 uur over vanwege extra korte pauzes.
Zelfstandig of met gids?
Voor het beklimmen van de Inierie vulkaan raad ik persoonlijk wel een gids aan. Het startpunt had ik zelf wellicht niet kunnen vinden in het donker. Wanneer je de route eenmaal hebt gevonden is een gids niet heel noodzakelijk, maar wel handig. Het pad wijst zich grotendeels vanzelf, maar toch zitten er wat onduidelijke stukjes bij. Wanneer je weer naar beneden gaat, is het wél erg handig om een gids te hebben die je de route wijst.
Onderweg ben ik twee andere toeristen tegengekomen die beide de vulkaan zelfstandig beklommen. Eén van hen kwamen we op de terugweg tegen die een verkeerde route naar boven nam. Het blijkt zeker mogelijk om de vulkaan op eigen houtje te beklimmen, maar wellicht is het handiger met gids.
Prijs Inierie vulkaan
Er zijn voor de Inierie vulkaan geen entreekosten. Een gids wordt wel aangeraden. Wat ik heb begrepen is dat een prijs tussen de 400.000 en 600.000 IDR (€23 – €35) gemiddeld is voor een Engelssprekende gids. Wanneer je de trekking met meerdere mensen doet, kun je deze kosten delen.
Handige tips
- Kleed je warm wanneer je de trekking in de vroege ochtend begint. In Bajawa is het namelijk erg koud ’s nachts.
- Draag voldoende laagjes kleding die je gemakkelijk uit kunt doen naarmate het warmer wordt.
- Draag een mondkapje tegen het vele as.
- Ook is het een aanrader om handschoenen aan te hebben zodat je zonder jezelf pijn te doen, grip kunt hebben op stenen en aan takken.
- Neem voldoende water én snacks mee. Koop deze een dag van te voren. Vlakbij het startpunt van de Inierie vulkaan kun je namelijk niks kopen.
- Smeer je ook in met zonnebrand. Op de terugweg wanneer de zon op is loop je in de volle zon en verbrand je binnen no time.
- Trek stevige wandelschoenen aan en houd er ook rekening mee dat deze beschadigd zullen raken door het glijden over de stenen naar beneden. Mijne hebben het namelijk niet overleefd.